Het is leuker als we samen leven. In 2012 las ik onderstaand boek voor het vak American politics tijdens de master American Studies en ik was er toen al erg van onder de indruk. Juist omdat ik zelf zo ingesteld was op ‘als je maar je best doet’ en ook mijn neus soms ophaalde voor diegene die ervoor koos niet door te leren. Confronterend. In mijn werk probeer ik de boodschap van meneer Sandel mee te geven aan mijn leerlingen die zich soms zo kunnen verkijken op het beste diploma of de hoogst haalbare opleiding. Daar gaat het niet om. Dat is niet waar je jezelf (en anderen)recht mee doet. We kijken daarom soms expres naar rolmodellen zonder een rits diploma’s. Een fris perspectief op persoonlijke ontwikkeling. Fijn dat dit boek eindelijk in het Nederlands beschikbaar is!
“Dat kinderen van hun ouders leren dat mensen die naar de universiteit gaan niet de enigen zijn om tegen op te kijken. Het andere dat je kunt doen, is deelnemen aan het openbare leven, waar mensen met verschillende achtergronden samenkomen. Van scholen tot sportclubs. Zodat we de tendens van de afgelopen decennia om gescheiden levens te leiden kunnen stoppen.”
https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/filosoof-michael-j-sandel-de-elite-ziet-te-weinig-dat-succes-ook-komt-door-toeval-geluk-en-aanleg~b1f3babe/#&gid=1&pid=1